Mažuran

mažuran

Podrijetlo i karakteristike mažurana


Mažuran (lat. Origanum majorana) još poznat pod nazivima majoran, majorana, majuran, mažurana, mažuran vrtni, mažuran divlji. Mažuran je porjeklom iz male Azije i sjeverne Afrike.
Mažuran je vrlo sličan okusom svom rođaku origanu (lat. Oreganum vulgare L.). U zemljama istočnog sredozemlja se često neradi razlika u uporabi ova dva začina. To je dovelo čak do toga da se u mnogim kuharicama kaže da ih je teško razlikovati, šta nije istina.
Razlika je u mirisu i aromi. Mažuran ima slatkasti, pomalo cvijetni miris, te slatko-gorki okus, koji blago podsjeća na pepermint.
Origano je mirisom i aromom puno intenzivniji.
Stabljika mažurana naraste do 50 cm. visine. Ima tanke, pomalo crvenkaste, vrlo razgranate stabljike, te male, srcolike, sa malim dlačicama pokrivene listove.

Mažuran kao začin u kuhinji


Kao začin mažuran često, za razliku od origana, kombiniramo sa drugim začinima. Sa timijanom čini izvrsnu kombinaciju za jela od iznutrica (jetra), sa klekovim bobicama se koristi u mesnim i jelima od divljači.
Mažurana samog koristimo u juhama i varivima, umaci, jelima od peradi, krumpira, paštetama.
Fino doziran majoran koristimo u jelima od ribe.
Slaže se sa već pomenutim timijanon, klekovim bobicama, bosiljkom i ružmarinom.

Mažuran se koristi svijež, onda je aromatičniji, jelima se dodaje list na kraju kuhanja, jer dužim kuhanjem gubi aromu.
Majoran možemo koristiti i sušen, tada koristimo cijelu biljku, sa stabljikom i cvijetom. Sušenog dodajemo na početku kuhanja.

Medicinsko dijelovanje mažurana


U medicini mažuranom si pomažemo protiv grčeva, pomaže izlučivanje kod upala grla, te upčenito umiruje živce. Čaj od mažurana pomaže kod prehlada i bronhitisa.
U kozmetičkoj industriji se majoranom se koristimo u preparatima za njegu nečiste i masne kože.


Ostali začini


TAG: majoran • mažuran • začin • riba • juhe • varivo
Prosječna ocjena recepta: 4.4 - od 1139 glasova